Ay bir tutuldu … etraf adeta ”Gölgeler Vadisi”ne döndü! Kimimiz sağlık, kimimiz iş, kimimiz yargı, kimimiz aşk problemlerinin, kimimiz ise sadece varoluşun dayanılmaz anlamsızlığının altında kalmış gibi boğulduk, bunaldık… Dar geldi yaşamın kulvarları kalplerimize!
Yaşamın kulvarlarının duvarları hep oradaymış gibi gelir. Oysa o duvarları orada tutan biziz! Eğer zurna zırt diyorsa, bir bildiği vardır… tartışmak veya kulakları tıkamak yerine, kafayı önümüze koyup düşünmek lazım. VAZGEÇEMEMEK diye bir derdi vardır insanın. Vazgeçemediklerimiz, etrafımıza kalın duvarlar örer. Onları güvence sanır, sınır beller, arkalarına sığınırız ama vazgeçemediklerimiz bizi kendimizden vazgeçmeye zorladığında, o duvarlar üstümüze üstümüze gelir!
YOD – Yaratan’ın Parmağı – ilginç bir oluşumdur. BAYILIRIM :)